به نقل از «فرارو»

حلقه‌های زحل ناپدید می‌شوند!

تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۲۰۷۹۸

اگرچه در زمان دایناسور‌ها احتمالا هیچ انسانی نمی‌توانست زحل را بدون حلقه‌هایش ببیند، اما ساکنان آینده زمین ممکن است جهان را بدون آن‌ها بشناسند.

به گزارش ایسنا، سه پژوهش جدید که توسط دانشمندان «مرکز تحقیقات ایمز» (Ames Research Center) ناسا انجام شده‌اند، داده‌های مأموریت «کاسینی» (Cassini) ناسا را بررسی کرده و شواهدی را مبنی بر این ارائه داده‌اند که حلقه‌های زحل از نظر نجومی هم جوان و هم زودگذر هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پژوهش‌های جدید پیرامون جرم حلقه‌ها، میزان خالص بودن آنها، سرعت اضافه شدن زباله‌های ورودی و چگونگی تأثیر زباله‌ها بر روند تغییر حلقه‌ها به مرور زمان انجام می‌شوند. این عناصر را کنار هم قرار دهید تا بتوانید ایده بهتری را در مورد مدت زمان حضور حلقه‌ها در اطراف زحل و زمان باقی‌مانده از عمر آن‌ها به دست آورید.

تقریبا می‌توان گفت که حلقه‌ها به طور کامل از یخ خالص تشکیل شده‌اند. کمتر از چند درصد جرم آن‌ها را آلودگی غیر یخی ناشی از ریزشهاب‌سنگ‌ها تشکیل می‌دهد که کوچک‌تر از یک دانه شن هستند. این آلاینده‌ها دائما با ذرات حلقه برخورد می‌کنند و در شکل‌گیری زباله‌هایی که دور سیاره می‌چرخند، نقش دارند. تعیین کردن سن حلقه‌ها تاکنون دشوار بوده است، زیرا دانشمندان هنوز این بمباران را اندازه‌گیری نکرده بودند تا محاسبه کنند که حضور آن‌ها چقدر ادامه خواهد داشت.

اکنون یکی از این سه پژوهش جدید، ایده بهتری را در مورد میزان ورود کل مواد غیر یخی ارائه کرده است تا مشخص شود که حلقه‌ها از زمان شکل‌گیری چقدر آلوده شده‌اند. همچنین، این تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که ریزشهاب‌سنگ‌ها به همان سرعت مورد تصور دانشمندان وارد نمی‌شوند.

این بدان معناست که گرانش زحل می‌تواند مواد را به طور موثرتری به درون حلقه‌ها بکشد. مجموع این شواهد نشان می‌دهد که حلقه‌ها احتمالا نمی‌توانسته‌اند بیش از چند صد میلیون سال در معرض طوفان تگرگ کیهانی بوده باشند. این مدت زمان، بخش کوچکی از سن ۴.۶ میلیارد ساله زحل و منظومه شمسی به شمار می‌رود.

پشتیبان این نتیجه‌گیری، پژوهش دوم است که زاویه متفاوتی را از برخورد مداوم سنگ‌های فضایی کوچک به حلقه‌ها در نظر دارد. پژوهشگران این پروژه، دو مورد را شناسایی کردند که تا اندازه زیادی در تحقیقات نادیده گرفته شده‌اند. آن‌ها فیزیک حاکم بر تکامل بلندمدت حلقه‌ها را به طور ویژه بررسی کردند و دریافتند که دو عنصر مهم نادیده‌گرفته‌شده، بمباران ریزشهاب‌سنگ‌ها و نحوه انتشار زباله‌های ناشی از این برخورد‌ها هستند.

در نظر گرفتن این عوامل نشان می‌دهد که حلقه‌ها ممکن است تنها طی چند صد میلیون سال به جرم کنونی خود رسیده باشند. همچنین، نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که، چون حلقه‌ها بسیار جوان هستند، به احتمال زیاد زمانی شکل گرفتند که نیرو‌های گرانشی ناپایدار درون منظومه زحل، برخی از قمر‌های یخی آن را نابود کردند.

«جف کوزی» (Jeff Cuzzi)، پژوهشگر مرکز تحقیقات ایمز و محقق یکی از سه پژوهش جدید که به عنوان دانشمند میان‌رشته‌ای ماموریت کاسینی برای بررسی حلقه‌های زحل نیز خدمت کرده است، گفت: این ایده که حلقه‌های اصلی زحل ممکن است یکی از ویژگی‌های اخیر منظومه شمسی ما باشند، همیشه بحث‌برانگیز بوده است، اما نتایج جدید ما مجموعه‌ای از بررسی‌های کاسینی را تکمیل می‌کنند که اجتناب کردن از این یافته را دشوار می‌سازد.

بدین ترتیب، شاید بتوان گفت زحل بیش از چهار میلیارد سال پیش از اینکه ظاهر کنونی خود را پیدا کند، وجود داشته است، اما چقدر دیگر می‌توان روی وجود حلقه‌های زیبایی که امروزه می‌شناسیم حساب کرد؟

ماموریت کاسینی کشف کرد که حلقه‌ها به سرعت جرم خود را از دست می‌دهند، زیرا مواد از درونی‌ترین مناطق به سیاره می‌افتند. پژوهش سوم برای نخستین بار میزان سرعت مواد حلقه را در این جهت تعیین می‌کند و شهاب‌سنگ‌ها در این پژوهش نیز نقش دارند.

برخورد آن‌ها با ذرات حلقه موجود و نحوه پرتاب زباله‌ها به بیرون، با هم ترکیب می‌شوند و نوعی نوار نقاله را به وجود می‌آورند که مواد حلقه را به سمت زحل می‌برد. پژوهشگران با محاسبه معنای این همه تکان خوردن ذرات برای ناپدید شدن نهایی آن‌ها در سیاره، به این نتیجه رسیده‌اند که زحل ممکن است در چند صد میلیون سال آینده، حلقه‌های خود را از دست بدهد.

«پل استرادا» (Paul Estrada)، پژوهشگر مرکز تحقیقات ایمز و محقق هر سه پژوهش گفت: من تصور می‌کنم این نتایج به ما می‌گویند که بمباران دائمی این زباله‌های بیرونی، نه تنها به آلودگی حلقه‌های سیاره منجر می‌شود، بلکه ممکن است آن‌ها را به مرور زمان کمرنگ کند. شاید حلقه‌های کوچک و تاریک اورانوس و نپتون، نتیجه این فرآیند باشند. بنابراین، سنگین و یخی بودن نسبی حلقه‌های زحل نشان‌دهنده جوانی آن‌ها است.

حلقه‌های جوان، عمر نسبتا کوتاهی دارند. با وجود این، انسان‌ها می‌توانند به جای سوگواری برای مرگ نهایی حلقه‌ها، قدردان این موضوع باشند که در زمان حضور حلقه‌ها به دنیا آمده‌اند و می‌توانند آن‌ها را ببینند و مطالعه کنند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: زحل قیمت طلا و ارز قیمت موبایل حلقه های زحل حلقه ها حلقه ها سه پژوهش زباله ها شده اند سنگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۲۰۷۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر نجومی نهم اردیبهشت (۲۸ آوریل)

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتی‌های دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقه‌مندان این حوزه فراهم می‌کند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکل‌های بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه می‌شود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورد.

***

تصویر روز ناسا

میله مرکزی بزرگ کهکشان NGC 2217 که AM 0619-271 نیز نامیده می‌شود، در صورت فلکی سگ بزرگ (سگ بزرگ) قرار دارد. این کهکشان در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل بسیار درخشان به نظر می‌رسد. NGC 2217 حدود 65 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و اندازه ای مشابه کهکشان راه شیری ما دارد (حدود 100000 سال نوری).

تصویر روز  skyandtelescope

این عکس در اسپانیا به تاریخ 05/01/2023 توسط لوئیجی مورونه (Luigi Morrone) با ???? تجهیزاتی شامل تلسکوپ Takahashi FSQ-106ED و دوربین  QHY 600M CMOS ثبت شده است. عکس کهکشان NGC7000 را نشان می‌دهد که فیلترهای خاصی روی آن انجام گرفته و با استفاده از برنامه‌های Pixinsight و PS پردازش شده است.

تصویر روز astronomy

رصد سحابی متغیر هابل (NGC 2261) نشان می‌دهد که کیهان در حال حرکت است. این سحابی می‌تواند در عرض چند هفته متفاوت به نظر برسد. این تغییرات به این دلیل اتفاق می‌افتد که توده‌های گاز در مقابل ستاره R Monocerotis حرکت می‌کنند و با نور اطراف در تعامل هستند. تصویر این سحابی در یک شات با استفاده از یک تلسکوپ 10 اینچی طی 10 ساعت گرفته شده است.

تصویر روز earthsky

آمریندرجیت سینگ (Amrinderjit Singh) از موهالی، پنجاب، با استفاده از دوربین Canon R همراه با لنز 16 میلی‌متری Canon RF، یک رعد و برق خیره‌کننده را ثبت کرد. او در پس‌پردازش، از فتوشاپ برای بهبود تصاویر استفاده کرد. به دلیل بار الکتریکی بالای ابرها، گرفتن رعد و برق می‌تواند هیجان انگیز و در عین حال خطرناک باشد. رگه‌های رعد و برق در عکس بزرگ بودند و از اوج به پایین تا زمین امتداد پیدا می‌کردند.

تصویر روز apod

سحابی حلقه از طریق یک تلسکوپ کوچک چیزی ساده به نظر می‌رسد، اما در واقع پیچیده تر از این حرف هاست. این سحابی یک حلقه مرکزی به قطر یک سال نوری دارد، اما این تصویر گاز درخشانی را نشان می‌دهد که حتی دورتر از مرکز آن امتداد دارد. در تصویر ترکیبی از نور قرمز، مرئی و مادون قرمز دیده می‌شود. سحابی حلقه نوعی سحابی است که به آن سحابی سیاره ای می‌گویند. هنگامی که ستاره ای مانند خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل می‌شود این دست سحابی‌ها تشکیل می‌شود. سحابی حلقه در فاصله 2500 سال نوری از ما در صورت فلکی لیرا قرار دارد.

انتهای پیام/